HONDA CBR 900 RR (954)

Στο θέμα της αισθητικής παρέμβασης έχω εδώ και 15+ χρόνια επαγγελματικά να επαναστατώ στα εταιρικά χρώματα των μοτοσικλετών μας. 

Σε αυτό το σημείο και βαθμό ήρθε η ώρα και για την αισθητική παρέμβαση ,που έπρεπε να είχε γίνει από την μαμά HONDA. Αλλά επειδή με σκέφτετε και εμένα για τα προς το ζην , έτσι και αυτοί 

οι κοντοί Ιάπωνες άφησαν μερικά μέρη της μοτοσικλέτας με λάθος χρωματισμούς , δίνοντας μου την απόλαυση να δημιουργήσω. Τι έχουμε λοιπόν εδώ? Ένα HONDA CBR 900RR ή 954 όπως το γνωρίζει καλύτερα ο μοτοσικλετιστικός κόσμος λόγο του κυβισμού του που δεν είναι πλέον 900 κ.εκ αλλά 954 κ.εκ. Ο συγκεκριμένος φίλος και πελάτης της επιχείρησης είπε τα απλά λόγια που μπορούν να επιφέρουν την αισθητική παρέμβαση των χεριών μου που δια μέσου των οφθαλμών και του εγκεφάλου μου, διαπράξαμε μικρές αλλά επι μέρους σωστές (κατ’ εμέ) χρωματικές βελτιώσεις στην εμφάνισή της , χωρίς όμως να αλλάξουμε την ολική της εμφάνιση. (όπως πριν 4-5 χρόνια είχα διαπράξει ολική διαγραφή και μετατροπή σε 4 ίδια με αυτό 954)

Ο idiotκτήτης λοιπόν λάτρης της συγκεκριμένης έκανε το λάθος να πέσει στα χέρια μου ρωτώντας με, με άκρος ερωτηματικό τρόπο, «λέω να κάνω κάτι, αλλά θα είναι καλό?» και ασφαλώς η απάντηση είρθε από τον ίδιο χθές που ήρθε και το είδε τελειομένο στο μαγαζί και επεξεργαζόμουν τα αυτ/τα κάνοντας τα χρυσα.

Η όλη ιδέα στην παρέμβαση ξεκίνησε από το ψαλίδη. Το οποίο η μαμά HONDA το έχει αυτούσιο στο χρώμα του αλουμινίου. Το ίδιο και το χυτό σημείο έδρασης του που πιάνει στον κινητήρα. Μιας που έχει ένα μοναδικό σκελετό ο οποίος περνά την ακαμψία του από το μοτέρ.

Το οποίο όμως σασί δεν είναι ενιαίο, αλλά χωριστό σε 2 μέρη. Έτσι λοιπόν το επάνω μέρος που ξεκινάει από τον λαιμό και το τιμόνι, είναι σε χρώμα μαύρο μεταλλικό ματ και χωρίζει στο σημείο έδρασης του ψαλιδιού το οποίο χυτό αλουμινένιο εκείνο μέρος, παραμένει στο χρώμα το οποίο γεννήθηκε, δλδ ασιμή!

Κατ’ εμέ ένα μεγάλο λάθος είναι αυτό με την διαφορετικότητα στο σύνολο. Και συνεχίζει η όλη αυτή λάθος ιστορία με την συνέχεια αυτής της ασυναρτησίας και στο ψαλίδι έδρασεις του τροχού και ανάρτησης. Αυτά τα μέρη λοιπόν αφαιρεθήκαν πάνω από την μηχανή, και με τις κατάλληλες χημικές και χρωματικές επιστρώσεις πήραν την ίδια σχεδόν χρωματική διαβάθμιση με τον σκελετό. Στον ίδιο χρωματισμό αυτό έγιναν και τα μαρσπιέ του οδηγού και συνοδηγού για να μην φαίνονται παράταιρα με το σύνολο. Στην επιλογή του χρώματος των τροχών επιλέξαμε το χρυσό χρώμα για να κερδίσουν σε μέγεθος αλλά πολύ περισσότερο σε εμφάνιση, μιας που το χρυσό αυτό χρώμα είναι επιλεγμένο μετά από πολλά χρόνια δημιουργίας και επιλογής χρωμάτων για την καλύτερη απόδοση στον χρωματισμό στις ζάντες (τροχοί) . Στον ίδιο χρωματισμό επιλέξαμε να γίνουν και οι μανέτες (συμπλέκτη – φρένου).

Πριν τελειώσει όμως το όλο θέμα αυτό που δεν μου άρεσε και δεν έδενε με το σύνολο, ήταν το χρώμα από τα αυτ/τα του εργοστασίου. Το άσπρο χρώμα λοιπόν που ήταν αυτά δεν έδενε με τίποτα με το όλο σύνολο μαυρο-μπλε-χρυσό. Έτσι λοιπόν περάσαμε ακριβός επάνω από την επιφάνια τους χρυσό αυτ/το καλύπτοντας μόνο τα άσπρα σημεία τους και όλο το Fireblade το οποίο είναι κόκκινο।

Αυτά τα ολίγα λοιπόν για την ώρα!!