" Εμείς και τα πουλιά μας "

" Εμείς και τα πουλιά μας " και αυτό δεν είναι σεξιστικού περιεχομένου χαρακτήρα η φράση γιατί και η μια μοτοσικλέτα αλλά και η άλλη είναι απο ονόματα πουλιών।

σημαίνει γεράκι। Δυλαδή το όνομα απο ένα Ιαπωνικό Γεράκι που ξεπερνά τα ३०० χλμ/ω στην κάθοδο εφόρμησης του।
Blackbirdσημαίνει απλά μαυροπούλι, με λίγα λόγια και απλά "κάργα" , "καρακαξα" κλπ
Και σφαλώς ο λόγος που τα έχουμε στο ιστολόγιο μας αυτό είναι γιατί το ένα εξ αυτών έχει περάσει απο τα χέρια μας τότε , σε βαφή και designΣτην παρουσίαση ασφαλως είναι επιβένοντας βελτιωτης και υπογράφων ο Τουμπίδης Θωμάς।
Με περισσότερα λόγια παρακάτω ακριβός αντεγραμμένα απο το περιοδικό।
Καλό διάασμα!!!

λ

Μετά από πολύ καιρό μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε με τις ίδιες μας τις αισθήσεις το τι παίζεται στον υπέροχο των ultimate touring μηχανών. Μοτοσικλέτες που μαζί τους κανείς σχεδόν τα πάντα ( εκτός από καφέ και παστίτσιο). Τι θέλεις, ταξίδι? Το έχεις! Γκάζια? Τα έχεις και με το παραπάνω! Θέλεις κύρος, σοβαρότητα και προσωπικότητα? Nνομίζω πως ούτε αυτά λείπουν από τις συγκεκριμένες κατασκευές! Είτε φοράς κουστούμι για να πας στην δουλειά σου, είτε φοράς ολόσωμη δερμάτινη φόρμα και πας για στρίψιμο στον επαρχιακό ή εθνικό δίκτυο με τις παρατεταμένες των πολλών χιλιομέτρων αυτά τα μηχανάκια ( είπα μηχανάκια?) είναι ότι πρέπει λέμε! Επιτέλους οι εταιρίες έχουν καταλάβει ότι τα muscle bikes που μας πρότειναν τόσα χρόνια με τα πάμπολλα κιλά και την υπέρμακρη γεωμετρία δεν ήταν και ότι καλύτερο στην ευχαρίστηση της οδήγησης. Με την πρώτη ματιά που τα ρίχνεις σου δείχνουν τέρατα και μπουτρέλια (μετάφραση: δυσκίνητα και βαριά)όμως όταν κάτσεις και τα σηκώσεις από το πλαϊνό σταντ τότε όλα αλλάζουν, ιδιαίτερα από την στιγμή που θα αφήσεις τον συμπλέκτη και θα τσουλήσουν οι ρόδες τους. Όλα γίνονται μαγικό χαλί που απλώνεται για να πατήσεις και να ανοίξεις όλες τις μοίρες του δεξιού σκρίπτ (γκαζιού έπρεπε να πω αλλά ταίριαξε στη ρίμα) Το μαγικό αυτό χαλί όμως μετατρέπεται πολύ εύκολα σε επικίνδυνο καταρράκτη που είναι έτοιμος να σε πάρει μαζί του στη δυνατή ροή που έχει. Με το Μαυροπούλι αυτό που σε ενθουσιάζει είναι η εμπιστοσύνη που σου εμπνέει με την υπέροχη αίσθηση που σου δίνουν οι περισσότεροι κινητήρες της Honda δηλαδή βελούδινο δούλεμα και γεμάτο φάσμα στροφών με αρκετή προβλέψιμη δύναμη χωρίς κόμπλεξ και κρεμάσματα αλλά και χωρίς ενοχλητικούς θορύβους. Το γεράκι σε τρομάζει πρώτα απ΄όλα ο όγκος από αεροδυναμικό φαίρινκ με τις πολλές καμπύλες. Έρχεται μετά το μοτέρ και στο δηλώνει : «μεγάλε πρόσεχε! Έχω αρκετά από αυτά που αποκαλείται εσείς οι άνθρωποι Άλογα» Η θηριώδης ροπή ξεχειλίζει από το υπόγειο του ρελαντί ακόμη , φαντάζεστε τι γίνεται στα ψηλά διαμερίσματα? Μέσα στην πόλη δεν δείχνουν δυσκίνητα και παρόλο τον όγκο τους περνάνε εύκολα ανάμεσα από τα αυτοκίνητα με τον περίεργο ήχο από το πίσω ελαστικό που ειδικά στο γεράκι δεν σταματάει σχεδόν ποτέ το κελάιδισμα του σφυρίζοντας για πλάκα στο άνοιγμα μα και στο κλείσιμο του γκαζιού. Αυτά τραβήξαμε και εμείς οι καημένοι συντάκτες του περιοδικού για να δοκιμάσουμε αυτά τα ιερά τέρατα της μοτοσικλετιστικής βιομηχανίας , σπινάραμε μέσα στην πόλη, σουζάραμε στο επαρχιακό δίκτυο, στρίψαμε με πολλά και λίγα σε φιδίσιες διαδρομές , είδαμε έντρομοι τα χιλιόμετρα να ανεβαίνουν στην Τρίτη κατοστάρα στο κοντέρ (ψηφιακό και μη!!) για να αποτυπώσουμε στο χαρτί αυτά που τα λόγια δεν λέγονται παρά μόνο με την αυτοπροσώπως εμπειρία!! ΑΑΑΧΧΧ, είδατε τι τραβάμε κα δεν το μαρτυράμε? Χι Χι χι χι!!! Σας πείσαμε? Στην σύγκριση αυτή που διαβάζετε δεν θα δούμε ποιο από τα δυο υπερμηχανάκια είναι το ταχύτερο. Ο λόγος όπως θα έχετε ήδη παρατηρήσει είναι ότι το γεράκι είχε αλλαγμένη και ολόκληρη την εξάτμιση σε 4 σε 1 Akrapovic οπότε υπήρχε άνισο παιχνίδι με το μαμάblackbird . Αντίθετα θα δούμε ποιο προσφέρει περισσότερα στην γενική μοτοσικλετιστική ιδέα (βόλτες, ταξίδια, ευκινησία, γκάζια, μαλακίες, κόντρες, σούζες, μπαντες κλπ)Οι ώρες που είχαμε στα χέρια μας τα μηχανάκια, ξεδίπλωσαν κάποιες άγνωστες πτυχές του σεξοπορνοδιεστραμένου εγκεφάλου μας. Πράγματα που δεν περνούσαν καν από την σκέψη μας. Ιστορίες για αγρίους με λίγα λόγια. Πώς να αντισταθείς στη σκέψη να ανοίξεις το γκάζι τυ Γερακιού τέρμα και να ακούς ασταμάτητα το πίσω 190άρι λάστιχο ανεβάζοντας την libido στο έπακρο. Πώς να αντισταθείς στην βελούδινη γραμμικότητα που σου προσφέρει το Μαυροπούλι που του χαρίζει βελούδινη συμπεριφορά και την ικανότητα να καταπίνει ασταμάτητα τα χιλιόμετρα? Ας πάμε όμως τώρα σε μια πιο λεπτομερή ανάλυση των εντυπώσεων που βιώσαμε!

ΟΔΗΓΗΣΗ

Εδώ με κέρδισε περισσότερο η συμπεριφορά της Honda η λεπτότερη σιλουέτα
(από το Suzuki πάντα έτσι?) που του χαρίζει αίσθηση ευελιξίας και ελαφρότητας. Τα έρια βρίσκονται σε σωστή θέση χωρίς να κουράζουν τους καρπούς. Η (μανίσια) ζελατίνα κάλυπτε πολύ κα την κορμάρα μου (δεν μιλάω με θαυμασμό αλλά για τον όγκο της!) Έστελνε στο σωστό σημείο τον αέρα χωρίς στροβιλισμούς στο κράνος αλλά και χωρίς θορύβους, κάτι που δεν κάνει την αλλαγή της με μια after market αναγκαία! Κάτι για το οποίο δεν σιγουρεύτηκα είναι κατά πόσο η ευελιξία της προέρχεται από τοα καινούρια «παπά» της συγκεκριμένης μοτοσικλέτας αφού είχαν αλλαχτεί με διαφορικής κορώνας και πέλματος από τα μανίσια . Έτσι τα METZELER M1 μετέτρεψαν την BlackBird κυριολεκτικά σε παιχνίδι στα χέρια μου και ιδιαίτερα στο διαδοχικά στροφιλίκια. Την SUZUKI όπως είπαμε και στην αρχή σε τρομάζει μόνο που το αντικρίζεις με τον όγκο του και το περίεργο σχήμα του. Αυτό όμως διορθώνεται εύκολα με το πάτημα του υδραυλικού συμπλέκτη ρολάροντας με τρομερή δύναμη την μηχανή και επιμηκύνοντας τα χέρια όταν και βρείς καλή πρόσφυση στις Ελληνικές ασφάλτους. Από εκεί και πέρα άστα να πάνε! Ποια? Τα λάστιχα ασφαλώς γιατί είναι η πιο γνωστή λαστιχοφάγα μηχανή! Μετά από 3-4000 χλμ η επίσκεψή σου στο λαστιχάδικο της γειτονιάς είναι επιτακτική! Για τον όγκο της και τα κιλά της δεν έχει βαριά αίσθηση αλλά ανάλαφρη….. Μόνο το πίσω 190άρι λάστιχο σου κρατάει και την μηχανή στον δρόμο (μιας που αν ήταν στενότερο μάλλον δεν θα κρατούσε καθόλου!! ) Σε συνθήκες πόλης έρχονταν κάποιοι υψήσυχνοι κραδασμοί στα χέρια μου ύπαρξη ελαστικού συνδέσμου κάτω από την πλάκα του τιμονιού είχε αυτό.

ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ

Το HAYABUSA με κούρασε παρά την συνηθισμένη μου σκληροπυρηνική θέση από την προσωπική μου SP-1 . Ίσως και η αίσθηση ότι από κάτω έχεις αρκετά αλόγατα σε κάνει να σφίγγεις λίγο παραπάνω τα χέρια και η πραγματικότητα του σφυρίγματος στο πίσω ελαστικό να σε τρομάζει στο κάθε άνοιγμα του γκαζιού αφού χάνεις συνεχώς την πρόσφυση με τον δρόμο.

ΑΝΕΣΗ

Εδώ υπερτερεί το ΧΧ 1100 αφού ακόμη και από την σχεδίαση του δείχνει ότι είναι της «τουριστικής σχολής» σε σχέση με το GSX 1300R . Είναι μηχανή που της πάνε και τις σηκώνει το τριβάλιτσο και το ταξίδι. Όχι ότι δεν ταξιδεύει το GSXR αλλά κακά τα ψέματα δεν του πάνε οι βαλίτσες και τα μπαγκάζια. Του πάει όμως εντελώς το καγκούρικο και γκαυλόγκαζο οδηγικό στυλ. Άσε που έχουν αναφερθεί και κάποιες ανακλήσεις για αλλαγή του υποπλαισίου από την πλευρά του υποπλαισίου από την πλευρά του ρεζερβουάρ, δείγμα ότι μάλλον έφταιγε το μεγάλο φορτίο κάποιας βαλίτσας. Κάτι τέτοιο έχει πάθει και ένας προσωπικός φίλος εδώ στην Ελλάδα σε ταξίδι φορτωμένος με πράγματα (αντικαταστάθηκε πάντως από την εδώ αντιπροσωπεία) Η ζελατίνα της HAYABUSA δεν παρέχει την απαραίτητη προστασία και η αντικατάστασή της κρίνεται επιτακτική!! Το Χ σε βάζει σε θέση μέσα μπροστά και με το στενό μέρος του ρεζερβουάρ τα πόδια σου είναι άνετα και κλειστά. Στο GSXR το ρεζερβουάρ είναι αρκετά φαρδύ στην περιοχή των ποδιών (και στα ανοίγει λίγο παραπάνω είναι η αλήθεια) αλλά με τέτοιου μεγέθους φαίριγκ τελικά καλύπτονται και αυτά μια χαρά. Στα ‘όργανα τώρα αυτό που βλέπει ο οδηγός είναι και αυτό που τον ευχαριστεί περισσότερο, ευανάγνωστα και τα δυο με περισσότερες πληροφορίες στο ΧΧ και με την προσθήκη των δυο οθονών υγρών κρυστάλλων σου δίνουν άλλη χλιδή στην οδήγηση. Βέβαια δεν είναι και πάντα ότι καλύτερο αυτές οι οθόνες αφού αν έχεις συνηθίσει τις βελόνες δεν κοιτάς ποτέ το ανέβασμα των στροφών ή των χιλιομέτρων. Αλλά το μάτι ασυναίσθητα το αντιλαμβάνεται. Α! Όπως βλέπεται το GSX1300R έχει ζελατίνα MRA double bouble που καλύπτει αλλά σαν να είχα την αίσθηση θορύβου στροβιλισμών, anyway.. Στον τομέα της σέλας έχουμε δυο διαφορετικά στοιχεία. Το ΧΧ διαθέτει ενιαία σέλα αναβάτη συνεπιβάτη ενώ το GSX διπλή διαιρούμενη και με προσθήκη καπάκι μονόσελου που δίνει άλλη όψη στην μηχανή.

ΓΚΑΖΙΑ

Σε αυτό το σημείο διευκρινίσαμε την αδυναμία άμεσης σύγκρισης τους αφού το γεράκι της δοκιμής μας φορούσε ολόκληρη εξάτμιση που είτε το θέλουμε είτε όχι προσφέρει αρκετά αλογάκια με αποτέλεσμα να είναι άνιση μα και ανώφελη η μονομαχία. Το γεράκι είναι πιο ελαφρύ από το ΧΧ και με την εξάτμιση που είναι κατά κάποια κιλά ελαφρύτερη , το πραμα γίνεται ποιο ενδιαφέρον. Το ΧΧ από την άλλη είχε λίγα χλμ στον ολικό και δεν είμαστε σε θέση να το κάνουμε και δοκιμές τελικής ή επιτάχυνσης που ούτως ή άλλως οι περισσότεροι από εσάς ξέρεται τα αποτελέσματα. Άλλωστε όπως λέγανε και οι αρχαίοι ημών απόγονοι «ουδείς αναντικατάστατος του υπερκυβισμού» γιατί… σαν τα κυβικά-ως γνωστόν- δεν έχει!!

LE MOTEUR’S

Σε γνωρίζω από την όψη που λέει και ο εθνικός μας ύμνος αλλά εμείς λέμε σε γωρίζω από τον ήχο του μοτέρ τον βροντερό. Και ειδικά στο ……..Χαλιαμούτρα!!! που ως συνήθως το αποκαλούν. Εδώ είτε με μανίσια είτε με after market εξατμίσεις το μοτέρ έχει βροντερή φωνή. Στο ΧΧ οι διπλές εξατμίσεις δίνουν ωραία όψη και το αναδεικνύουν αφού είναι και πολύ όμορφα φτιαγμένες. Τα μοτέρ των δυο υπερμοτοσικλέτών έχουν τελείως διαφορετικό δούλεμα , στο μαυροπούλι έχεις ένα διαρκές σφύριγμα και ένα υπέροχο δούλεμα που δεν δείχνει τα κυβικά του. Στο Γεράκι το μοτέρ όχι απλά φωνάζει για τα κυβικά του αλλά τα ουρλιάζει κιόλας! Εχω λέμε!!! Και τα δυο διαθέτουν σύστημα injection στην τροφοδοσία αλλά και εμπλουτισμό αέρα με σύστημα Ram Air που στο γεράκι είναι ορατό και με κλειστά μάτια αφού ακούγεται πολύ!!) ενώ στο μαυροπούλι το κρύβει λες και το έχει κλεμμένο. Αν δεν το ξέρεις απλά δεν φαίνεται!!!

LE ZANTE

Le : άρθρο στα Γαλλικά Zante: τρελός στα ποντιακά! Πάλι διαφορετικής σχολής κι εδώ αφού βλέπουμε 5,5 in XX και 6 in GSX-R με 180 και 190 αντίστοιχα λάστιχο.

ΠΩΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ?

Τα Γεράκι με συμβατικό σύστημα από δυο εξαπίστονες δαγκάνες μπροστά και μια διπίστονη (από το 86’!!) για πίσω (κατά την γνώμη μου). Το Μαυροπούλι έχει 3 εξαπίστονες! Όχι δεν είναι τυπογραφικό λάθος και δεν τα έχω χαμένα. Με το DUAL CBS μας λέει ότι φρενάρει καλύτερα βάζοντας ένα κάρο σωληνάκι9α και διακλαδωτές από εμπρός μέχρι πίσω και το αντίθετο, αφού πατάς μπροστινό και φρενάρει και το πίσω. Και όταν πατάς πίσω φρενάρει και 4 μπροστινά έμβολα. Έξυπνο, δε λέω αλλά πας με συντηρητικό, εγώ προτιμώ να ελέγχω ο ίδιος ποιο από τα δυο θα πατήσω. Εντάξει άνεση αλλά να έχουμε εμείς τον έλεγχο στον τρόπο που οδηγάμε βρε αδερφέ!!!

THE EPILOGOS

Με όσα και αν είπα , με όσα και αν λέω το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το HAYABUSA (ΧαΓιαμπούσα και όχι ΓιαΧαμπούσα όπως το λένε οι περισσότεροι) είναι ένα power bike poy έχει όρεξη για μαλακίες ανά τους δρόμους αλλά και για να καταπίνει χιλιόμετρα στις εθνικές οδούς. Τα μηχανάκια που είχαμε είναι προσφορά από προσωπικούς φίλους εμού του ιδίου αλλά και του περιοδικού που με χαρά παραχώρησαν τα φρεσκοαγορασμένα μηχανάκια τους για τις ανάγκες του τεστ. Να ευχαριστήσουμε λοιπόν τον Πολυζώη Σταύρο που μας έδωσε το ολοκαίνουριο ΧΧ (με μόλις 1000 χλμ) και τον γνωστό πλέον στο περιοδικό μας αφού μας είχε δώσει παλιότερα το R1 με τα περίεργα χρώματα, Αχιλλέα Πέικο για το καινούριο του απόκτημα , την HAYABUSA με την υπέροχη βαφή που πάλι με έβαλε να παίξω και να δημιουργήσω στην προσωπική μου δουλειά.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΝΩΜΗ από τον Χρήστο Βαλαβάνη

Παιδιά μηα μασάτε! Και μην ακούτε ότι γράφουνε στα περιοδικά, ότι αυτά τα ερπετά που δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους καλά καλά , πιάνουν τα 300 για πλάκα. Μιλάμε μόνο για να πηγαίνεις για τσιγάρα στο περίπτερο είναι καλά και αυτό με τσιταρισμένη 6^η…. Και στα δυο θέλει εξάτμιση 4 σε 2 σε καμία να βάλετε για να κρατηθείτε ξύπνιοι μη κοιμηθείτε πάνω στα μοτοσακά. Τα βαφτίζουν και με ονόματα πουλιών πανάθεμα τους , εν ντρέπονται να κοροϊδεύουν τους φιλήσυχους μοτοσικλετιστές…

Αμ τι άλλο? Έχει λέει το καθένα 149 -155 άλογα!

Μα που τα είδαν? Εγώ άνοιγα τέρμα το γκάζι σε κάθε αλλαγή ταχύτητας και ούτε που κουνούσαν. Θα μας τρελάνουν. Σιγά μη τους δώσω τα ωραία μου εκατομμυριάκια (λέμε τώρα αν είχα) για να πάρω μια ultimate sport touring . αφού το λένε και μόνοι τους «τελειωμένη ταξιδιάρα αθλήτρια» Ούτε και αυτές δεν ξέρουν ποιες είναι! Αποφασίστε: Αθλήτρια , ταξιδιάρα και τελειωμένη δεν πάνε μαζί κυρίες μου. Ααα όλα και όλα έγω τέτοιες μοτοσυκλέτες ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΩ…..

ΓΟΥΣΤΑΡΩ

….τον τρόπο που φορτώνει το 1300

….το ότι η σέλα του ΧΧ έμοιαζε να με ήξερε χρόνια..

…το ram air της Suzuki θέλει να καταπιεί και τον αναβάτη

….την ομοιογένεια των λειτουργιών της Χ

….το αντριλίκη που πουλάει το ματσό GSX

….την ποιότητα της Honda.

….τις γοτθικές καμπύλες της Hayabusa

….την γνώση ότι το πιθανότερο είναι ότι δεν θα συναντήσω στο δρόμο κάτι δυνατότερο από το GSX

.ούτε κάτι παρόμοιο με το ΧΧ

ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ

….ακόμη ποιο πολύ γκάζι (άστο να υπάρχει)

….να μην ήταν τόοοοσο πολιτισμένη η Honda και τόσο αρκούδα η Suzuki

….τα συστήματα στα φρένα να υπάρχουν μόνο στα scooters

… να ταξιδεύω με την ΧΧ και να φτιάχνομαι με την GSX

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ?

…έγινε και αυτό πριν ακριβός 3 χρόνια στην παρουσίαση της GSXστην πίστα των Σερρών.

Έγραφε τότε ο Χρήστος

‘Μπορεί σε 20 χρόνια οι μοτοσικλέτες να είναι ευνουχισμένες μέσα από αμφίβολης λογικής όρια και πολιτικώς ορθούς νόμους αλλά τουλάχιστον θα έχουμε προλάβει να αισθανθούμε πως νοιώθει κανείς όταν του κόβουν κλήση για υπερβολική ταχύτητα προτού προλάβει να βάλει …. Δευτέρα στο κιβώτιο ταχυτήτων!! Στις επόμενες ταχύτητες άλλωστε οι αισθήσεις λίγο νοιάζονται για τις γήινες παρανομίες, προτιμώντας άλλου είδους συλλογισμούς. ¨Όπως για παράδειγμα πως γίνεται να βγαίνεις στην ευθεία με 150 και σε 650 μέτρα να διαβάζεις 260 στο κοντέρ. Σχεδόν καλύτερο από ΣΕΞ δηλαδή…..»