YAMAHA XT 600 89’ Rebuild & Restored

Μια μηχανή από μόνη της θρύλος ανα τον κόσμο.

Στην χώρα μας ειδικά ένα μηχανάκι που όλοι οι απανταχού «θέλω να γίνω κάγκουρας» ήταν τον νυχτερινό τους όνειρο.

Με την ΧΤούκλα , με τα star-άκια  στα πόδια. Με το flying  (Φλάη) μπουφάν. Το δεξί πόδι ποιο πρησμένο και δυνατό λογικά λόγο μανιβέλας!! Το κυριότερο μέρος στην μηχανή να είναι το πίσω ποδόφρενο , που αν και ταμπούρο , έκανε την δουλειά του καλά. Άσχετα εάν χρειαζόταν δισκόφρενο, με το ταμπούρο έκαναν οι περισσότεροι καλή σούζα.

Πως??? Από μόνο του ήταν τότε το απόλυτο εργαλείο παρασκευής «επιδείξεως οπισθιότροχης   οδήγησης, ικανοτήτων  ανορθώσεως του εμπρόσθιου τροχού μετά του μοχλικού συστήματος του μεταβολής πορείας»

Για πείτε μου τι δεν καταλάβατε!?  Κοινός «ΣΟΥΖΑ»!!!!

Μήπως θέλετε να τα γράψω και στην νέα νεανική και πληκτρολογιακήν κινητην γραφήν λεγόμενης Greeklis?

 Συγνώμη αλλά ως Ελληνικό περιοδικό δεν είναι δυνατό αυτό.

Πάμε λοιπόν τώρα ξανά πίσω στον χρόνο!!! Back in time!

Μια μηχανή με δυο γράμματα γραμμένα στο βλέμμα, στο μυαλό , και στην μνήμη. « ΧΤ »

Μια σειρά μοτοσικλετών ΧΤ από κυβικά στα οποία τότε το ανώτερο ήταν τα 600 κ.εκ  όπως και στην εν λόγο μοτοσικλέτα που παρατηρείτε.

Ο έχων λοιπόν ΧΤ 600 ήταν κατά πολύ ανώτερος στα μάτια των παρευρισκομένων στα εν λόγο στέκια της πιάτσας ή της καφετέριας. Με το ΧΤ έκανες τα πάντα τότε!!! Βέβαια δεν ήταν και τρέλα για ταξίδια , αλλά τότε δεν κάνανε και πάρα πολλά μακροσκελή χιλιομετρικά ταξίδια.

Σπίτι – Καφέ – Μπαρ – Στο Άλσος με τα τις νεοφερμένης νεανήδος δια ενδωεσωτερικών συνδέσων – και μετά Σπιτι.

ΑΑΑ!!!!!!!! Και τις Κυριακές το μεσημέρι με τις παρέες στην κοντινή ευθεία για την παρακολούθηση ημερησίων αθλοπαιδιών με μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού , με λεκτική διαμάχη ποιος θα περάσει πρώτος τα 400 μ.

Και με τα ΧΤ εκεί να προσφέρουν οι ιδιοκτήτες τους (την όλη παράγραφο που γράψαμε πριν) Σούζες!!

Αγάπη?? Μίσος?? Θέληση?? Δε ξέρω τι να πω.

Το θέμα είναι ότι το εν λόγο ΧΤ που έχουμε στα χέρια μας πάρθηκε από τον φίλο του περιοδικού Ταβλαρίδη Δημήτρη με την θέληση και προϋπόθεση  ότι θα γίνει μια ολική ανανέωση και βελτίωση της εν λόγο αγαπημένης του που για να πούμε και ένα μυστικό (που πλέον δεν θα είναι!!) αγοράστηκε για αυτό τον σκοπό. Έψαξε και βρήκε την συγκεκριμένη ΧΤ με όσο το δυνατό ποιο λίγα χλμ , στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, ώστε η ανάσταση να γίνει ότι καλύτερο  και αναλογικά σωστή και καλή με την κατάσταση της.

Μόλις λοιπόν αγοράστηκε το μωρό! Πήγε στο μαγαζί  M-Place  που με χαρά, πύρα και αγάπη ανέλαβε την όλη αυτή ανάσταση.

Η μηχανή εν ολίγοις έγινε και έμεινε βίδες!! Όλα μπήκαν σε  κουτιά και στην γραμμή ανακατασκευής.

Όλα πήραν τον δρόμο τους με την σειρά όμως που πρέπει να μπουν ή μάλλον να βγούν για να ξαναμπούν σωστά χωρίς παρενέργειες και καθυστερήσεις. Το όλο θέμα ήταν ότι «τίποτα δεν θα μείνει όπως ήταν»

Και τι δλδ? Λοιπόοοοονννννν. Ο σκελετός χρειαζόταν βαφή (για την γνώμη μας και του ιδιοκτήτη) αλλά για να βάψης σκελετό όχι μόνο θα πρέπει να κατεβάσεις το μοτέρ και να βγάλεις τα πλαστικά, αλλά πρέπει πρώτα να κάνεις όλες τις απαιτούμενες μετατροπές που έχεις  επιλέξει να γίνουν. Στην εν λόγο λοιπόν ΧΤ η πρώτη μετατροπή ήταν να μπει ψαλίδι από το ποιο καλό αναρτησιακά ΤΤ 600 . Για να μπει λοιπόν το ψαλίδι αυτό δεν ήταν κάτι το εύκολο. Και δεν μπήκε  με κλειστά μάτια. Χρειάστηκαν μετατροπές και επεμβάσεις και για να μπει αλλά κυριότερα για να είναι λειτουργικά σωστό. Στο εν λόγο ψαλίδι από το ΤΤ τύπου Deltabox  έγιναν οι μετατροπές για την σωστή επαφή του με τον σκελετό, αλλά και με την σωστή λειτουργία του με την πολύ καλύτερη ανάρτηση  OHLINS  από την μαμά που φορούσε.

Στο εμπρός τμήμα βγήκε (ασφαλώς!!) το μπροστινό σύστημα (πιρούνι!!) του ΧΤ και από το συμβατικό που είχε , έπρεπε να μπει  ένα ανάποδο (γνωστό πλέον ως UpsideDown!) από το εν λόγο ΤΤ.

Πολλοί θα πουν «ε εντάξει και τι έγινε? Yamaha το ένα Yamaha  και το άλλο» αλλά δεν είναι έτσι εύκολα.  Στο μπροστινό τα σημεία έδρασης και επαφής μπορεί να φαίνονται και εδώ ίδια , αλλά δεν.   Έγιναν και εδώ όλες οι προεργασίες ώστε να μπει το σύστημα με τα ρουλεμάν του και τα σημεία έδρασης σωστά και λειτουργικά. Ώστε και το τιμόνι , και σύστημα γενικά , να λειτουργεί και να οδηγεί εκεί που του λες, αλλά και στο θέμα αντικλεπτικού  κλειδώματος να υπάρχει  θέση όπου να κλειδώνει το τιμόνι.  Όταν έγιναν όλα αυτά, τότε στάλθηκε ο σκελετός για υαλλοβολή (καλύπτοντας ασφαλώς τα νούμερα του πλαισίου) και μετά για επεξεργασία ηλεκτροστατικής βαφής σε κόκκινο ΜΑΤ ώστε να ταιριάζει όσο το δυνατό περισσότερο στην original  κατάσταση. Όταν πλέον τελείωσε το θέμα των μετατροπών τότε πλεον όλα αυτά τα μέρη πήραν τον δρόμο τους στις επεξεργασίες. Το ψαλίδι μιας που είναι αλουμίνιο πήγε για τρίψιμο και γυάλισμα. Στο πιρούνι οι βάσεις Μάνα – Παραμάνα και έδραση τροχού  βαφήκανε σε ανθρακί ΜΑΤ μαζί και με τα κέντρα των τροχών.

Στις μπουκάλες περάστηκε αυτ/το τύπου ανθρακώνυμα  (carbon Look 3m) αφου περαστήκαν επάνω και στήθηκε η μοτοσικλέτα.

ΜΟΤΕΕΕΕΕΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!!!!!!!!

Στο θέμα του μοτέρ ή Ελληνικότερα Κινητήρα, όλα ξεκίνησαν με την βελτίωση του και όχι μόνο την οπτική που παρατηρείτε.  Έτσι λοιπόν αφού είχε κατέβει από τον σκελετό , λύθηκε και υπέπεσε στα σεξουαλικά όργια του μηχανικού στα χέρια του. Έτσι λοιπόν το Μαμά πιστονάκι!! Πήρε τον δρόμο του προς τον κάδο του αλουμινίου και στην θέση του μπήκε ένα 98mm WISECO προσδίδοντας του και συμπίεση και όγκο και ποιότητα κινήσεως. Που με αυτά τα μέρη κερδίζεις.

Αφού λύθηκε όμως , το κεφάλι τίποτα??? Όχι!! Και εκείνο  πηρε τον δρόμο του προς τα κάλη της λειτουργικής βελτίωσης. Έτσι και η κεφαλή έπεσε στα κατάλληλα χέρια  και κατόπιν τοποθετήθηκαν και ελατήρια βαλβίδων KIMBLEWHITE  με RETAINERS TITANIUM.  Αλλά όλα αυτά?? Και με εκκεντροφόρους της PETROLIFE.

Στην είσοδο και έξοδο μίγματος καυσίμου  και στην σωστή διαχείριση αυτών, τοποθετήθηκε διπλό σύστημα διάσπασης και  μετατροπής μίγματος βενζίνας-αέρα (πως τα λέω έτσι!!) γνωστό ΜΟΝΟ ως Καρμπυρατέρ!! Από την KEHIN  μηχανικό FCR 39  που εκτός από δύναμη και σωστού μίγματος , έχει και τον χαρακτηριστικό ήχο κροταλίσματος του, που στους γνώστες είναι η απόλαυση του.

Για την αναπνοή και σωστή εισαγωγή αέρα τοποθετήθηκαν φίλτρα από την Βρετανική PIPERROSS  μιας που έχει φύγει και το μαμά καρμπυρατέρ  και το φιλτροκούτι του.

Αφού λοιπόν κάναμε την βελτίωση εισαγωγής μίγματος καυσίμου θέλει και βελτίωση οπωσδήποτε και της εξαγωγής των καυσαερίων. Έτσι λοιπόν οι μαμά σωλήνες εξαγωγής (εξάτμισης)  πήραν και αυτοί τον δρόμο τους και τοποθετήθηκαν INOX  λαιμοί μεγαλύτερης διαμέτρου και απαγωγής θερμότητας και καυσαερίων από την DEVIL. Στο τελικό της εξάτμισης  μπήκε τελικό από την Αυστριακή REMUS την Revolution Titanium.

Όταν αυξάνετε η δύναμη χρειάζεται και μεταφορά της δύναμης. Οπότε στο θέμα συμπλέκτη χρειάζεται και καλύτερο σύστημα αποσύμπλεξης και έτσι τοποθετήθηκαν ελατήρια συμπλέκτη από την Barnett.

Όλα αυτά όμως ανεβάζουν χλμ. Και τι χρειάζεσαι  μετά? Φρένα! Οπότε και τοποθετήθηκε τρόμπα φρένου από την BREMBO  για καλύτερη πίεση και λειτουργικότητα στο φρένο. Και μαζί με την τρόμπα για να περνά καλύτερα η δύναμη της πίεσης των υγρών τοποθετήθηκαν και σωληνάκια υψηλής πίεσης από την HEL παρέχοντας αυτό που χρειάζεται σαν αίσθηση το χέρι.

Στην αισθητική βελτίωση όλων αυτών έγινε βαφή στο ρεζερβουάρ σε μαυρο με προσθήκη πέρλας και με την τοποθέτηση των original  αυτ/των επάνω σε αυτό και στα πλαστικά.  Τα πλαστικά μετά από την απαραίτητη επεξεργασία και τοποθέτηση των κατάλληλων υλικών πρόσφυσης  σε αυτά , πήραν το χρώμα στο μαυρο semi-mat   και στο κόκκινο τα καπάκια του ρεζερβουάρ.

Η σέλα δέχθηκε την επεξεργασία της για την αισθητική αλλά και εργονομική της λειτουργία. Και πήρε το κόκκινο γυαλιστερό στα πλαϊνά ώστε να συνεχίζει το χρώμα από τα πλαϊνά καπάκια του ρεζερβουάρ προς αυτή.

Τα καπάκια του κινητήρα, το δοχείο λαδιού (πισω) τα μασπιέ, πεντάλ φρένου ταχυτήτων  κλπ δέχθηκαν επινικέλωση για το οφθαλμοφανές αυτών.

Τιμόνι από την RΕNTHAL στην μοναδική του παρουσία του ricky Carmichael Στο τιμονι με το όνομα του.

Χερούλια PLAYLIFE.

Αλυσιδα D.I.D gold

Όλα αυτά έγιναν υπο την εποπτεία του καταστήματος M-Place (motorcycle –place) στην Θεσσαλονίκη με την εργασία στην βαφή και μηχανική. Και με την συνεργασία του LUXUS  στην κατασκευή σέλας. 

Όλα αυτά μπροστά σας στο μοναδικό περιοδικό βελτίωσης μοτοσικλετών MOTO  X TREME

Δια χειρός

Τουμπιδης θωμάς

Αυτά ήταν γραμμένα και καταχωρημένα στο περιοδικό MotoXtreme τευχος 135

Από εκεί και πέρα το ΧΤάκι είχε και άλλες τροποποιήσεις  επάνω του!

Και πιστεύω για πολλούς (και για μένα…) σε καλύτερο βαθμό βελτίωσης.

Και από το κλασικό ENDURO  που ήταν , να γίνει  σε ένα καλό MOTARD!

Κατ’αρχάς για να γίνει ένα Enduro ~ Motard  το πρώτο πράγμα που γίνετε , είναι οι τροχοί!

Οπότε και εδώ το πρώτο θέμα ήταν οι τροχοί να ξεφύγουν από την διάσταση τους και να γίνουν ναι μεν μικρότεροι σε διάμετρο (ειδικά ο εμπρός!) αλλά και αρκετά φαρδύτεροι!! (ειδικά ο πίσω!)

Στην μετατροπή αυτών, χρησιμοποιήθηκαν τα δικά του κέντρα, και αλλαγή ασφαλώς στα στεφάνια και τις ακτίνες.

Τα στεφάνια επιλέχθηκαν από  την EXCEL σε μαύρο χρώμα του αλουμινίου τους, και στα κέντρα αυτών  επιλέχθηκε να πάρει το χρυσό χρώμα που περίπου συμβαδίζει με το χρυσό από τα ανοδιομένα αλουμίνια γνωστών  εταιριών αισθητικής βελτίωσης.

Όταν πλέον και αυτά βάφηκαν  τότε οι τροχοί πήγαν στον ειδικό σε αυτό το είδος Παρθένη Γιάννη ώστε να τοποθετηθούν  οι μαύρες ακτίνες με τα χρυσά καψούλια στις άκρες. Και ασφαλώς να ζυγοσταθμιστούνε σωστά όλα αυτά.

Στο φρένο επιλέχθηκε δίσκος από την Γαλλική BERINGER  μαζί με την 4πίστονη αυτής δαγκάνα.

Στην τρόμπα αυτών τοποθετήθηκε μια τρόμπα από HONDA CBR 1000RR   και με τα σωληνάκια υψηλής πιέσεως από την HEL κάτσανε ακριβώς όπως έπρεπε επάνω στο όλο σύνολο προσφέροντας και εμφάνιση αλλά ΚΑΙ ΦΡΕΝΟ!!!!!!

Στην τοποθέτηση της δαγκάνας στην UpSide Down  μπουκάλα έπεσε στα χέρια του Καλαμαρά Δημήτρη !!!!  ένα κομμάτι αλουμίνιο και με τις κατάλληλες μετρήσεις αλλά και τεχνική δημιουργήθηκε μια αλουμινένια βάση εφάμιλλη εργοστασίων εφαρμογών σε αυτό το είδος!

Κατόπιν τούτον λοιπόν !! ένα αποτέλεσμα διόλου ευκαταφρόνητο σε πολλά θέματα εξελίχθηκε! Και τελείωσε από τα χέρια μας στο M-PLACE store!

ΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!

Και για το τέλος να μην ξεχάσουμε να πούμε ότι παρά το ότι αρχικά (στο περιοδικό) που ήταν τελειωμένο και μηχανικά αλλά και στα οπτικά χρώματα, για το τέλος έμελε να δεχθεί και την τελική πινελιά (λόγος που λέγειν πινελιά…. Με αερογράφο έγινε όλο το θέμα…!!) και να δεχθεί επάνω στο ρεζερβουάρ και δυο φτερά σε μια Ινδιάνικη αγκράφα ερχόμενη από το FarWest  αποκλειστικά απο τα χεράκια και ματάκια μας!!

Δια χειρός T.T.D